مرور برچسب

نکرونومیکون

سیما تقوی دسامبر 3, 2020 1

العزیف، صدای بال حشرات صحراست که شب‌ها بیرون می‌آیند...

در روزگاری که خشونت و تمام مصادیق آن از جامعه حذف شده است، مردم برای پاکسازی کدورت‌ها و تلطیف روان خود روزانه به «روانبانی» مراجعه می‌کنند و «تز» (تراشۀ زندگی) مصرف می‌کنند. به ظاهر جرم‌وجنایتی وجود ندارد و پلیس به شکل امروزی آن در جامعه حضور ندارد. در چنین آرمان‌شهری جسد زنی جوان که به خون آغشته شده بود، در انظار عمومی کشف می‌شود. بهرنگ، نیروی سطح سیاه ادارۀ محاپاک (محافظت و پاکسازی) که توان روانی بالایی دارد، مأمور پیگیری این قتل می‌شود و در این راه از کتی، نیروی مخفی محاپاک، کمک می‌گیرد. این‌دو برای کشف حقیقت به روش‌های منسوخ پلیس قدیم روی می‌آورند و در این راه به لایه‌های زیرین جامعه که بر خلاف ظاهر آن، عاری از خشونت نیست، پا می‌گذارند. «عماد پیاده شد. در صندوق را باز کرد. تز خام داخل صندوق داشت و سرنگ و داروی بی‌هوشی‌ای که قبل از رفتن به میدان راه آهن، از ناصرخسرو خریده بود. داروی بی‌هوشی را کشید داخل سرنگ و در صندوق را بست. با سرعت در عقب تاکسی را باز کرد و قبل از اینکه رؤیا فرصت کند واکنشی نشان دهد، سرنگ را محکم در ران او فروکرد.»

نکرونومیکون

نکرونومیکون

ما را دنبال کنید @dystopiansocial